Liście:
U liści krótkopędowych,
u nasady blaszki występuje charakterystyczny klin (istotna cecha diagnostyczna). U brzegu blaszki są haczyki, które ulegają zmniejszaniu i spłycaniu w kierunku wierzchołka.
U liści długopędowych podstawia blaszki jest mniej więcej płaska, a brzeg faliście, drobno karbowany.
Topola holenderska wypuszcza pierwsze liście około 20 kwietnia (Kraków). Są one z początku lekko miedzianej barwy. Po całkowitym rozwinięciu przejmujądocelową, jasno lub umiarkowanie zieloną barwę. Jesienią przebarwiają się na żółto.
Młode liście są lekko miedziane.
Populus nigra x Populus xeuramericana 'Serotina'
Populus xeuramericana 'Marilandica'
Topola holenderska
Owoce
Termin owocowania przypada na czerwiec. Torebki zaczynają pękać około przełomu maja i czerwca.
Kwiaty
Kotki zielonkawożółte, zakwitają w połowie kwietnia.
Pień zwykle pochylony lub skrzywiony, nisko się rozgałęzia.
Budowa drzewa:
Pień zwykle lekko pochylony. Dość nisko się rozgałęzia. Korona z dużą ilością cienkich gałęzi, których końcówki charakterystycznie zwieszają się. Jest to ważna cecha rozpoznawcza, ponieważ poza P. 'Marilandica' taka cecha występuje jedynie u P. 'Gelrica'
(choć nie tak wyraziście). Topola holenderska jest drzewem wieloprzewodnikowym. Ma najmniej „sztuczną” budowę spośród topól kanadyjskich.
Pochodzenie:
Topola holenderska jest prawdopodobnie mieszańcem topoli czarnej i późnej. Powstała ok. 1800 roku, przypuszczalnie na terenie Holandii. Do Polski sprowadzono ją dość późno, bo nie przed końcem XIX w.
Występowanie:
'Marilandica' należy do najczęstszych topól. Występuje powszechnie w miastach, przy drogach. Spotyka się ją także
w otwartym krajobrazie.
Liście:
U liści krótkopędowych,
u nasady blaszki występuje charakterystyczny klin (istotna cecha diagnostyczna). U brzegu blaszki są haczyki, które ulegają zmniejszaniu i spłycaniu
w kierunku wierzchołka.
U liści długopędowych podstawia blaszki jest mniej więcej płaska, a brzeg faliście, drobno karbowany.
Topola holenderska wypuszcza pierwsze liście około 20 kwietnia (Kraków). Są one z początku lekko miedzianej barwy. Po całkowitym rozwinięciu przejmujądocelową, jasno lub umiarkowanie zieloną barwę. Jesienią przebarwiają się na żółto.