Oprócz topoli czarnej często spotyka się łudząco do niej podobne osobniki mieszańcowe. Aby zweryfikować, czy mamy do czynienia z topolą czarną, czy z mieszańcem, należy zwracać szczególną uwagę na kształt liści i barwę podczas ich rozwoju. U topoli czarnej liście na krótkopędach mają podstawę klinowatą, natomiast u mieszańca - mniej lub bardziej zaokrągloną. Dodatkowo rozwijające się liście topoli czarnej są zielone. U mieszańców powinny być wyraźnie zaczerwienione. Przy identyfikacji rzeczą najważniejszą jest kształt liści wczesnych (krótkopędowych).

Obecność jemioły wskazuje na mieszańca, zaś guzowatych narośli - na topolę czarną. 

Występowanie:

Topola czarna w naturze porasta nadrzeczne łęgi, rosnąc wraz z wierzbami i topolą białą oraz szarą. W zieleni miejskiej nie jest często spotykana. Topole czarne łatwo się rozsiewają opanowując różnego rodzaju obszary, w tym nieużytki. Należy jednak przypuszczać, że pomimo podobieństwa w liściach mogą one mieć pochodzenie mieszańcowe, ponieważ znacznie liczniejsze topole kanadyjskie (euroamerykańskie) wzajemnie się zapylają

i mogą otrzymywać pyłki chociażby od topól czarnych, jednak powstanie wtedy tzw. mieszaniec spontaniczny. Brak klinu u podstawy liści wczesnych, czy mocne zaczerwienienie pojawiających się liści świadczy, że mamy do czynienia z mieszańcem, a nie z prawdziwą, "czystą" topolą czarną.

Źródła:

• Bugała W. 1973, Systematyka i zmienność, W: Białobok S. red. Topole: Populus L. Warszawa, Poznań: PWN, s. 9‒136

Topole mieszańcowe

Topola mieszańcowa

Topola mieszańcowa

Topola czarna

Liście topoli mieszańcowej

Mocne zaczerwienienie rozwijających się liści jest typowe dla mieszańców.

Lekkie zaczerwienienie niektórych rozwijających się liści (głównie od strony nieeksponowanej) jest naturalne dla topoli czarnej.

Liście topoli czarnej

Na cienkich pniach występuje jasna korowina.

Młode liście topoli czarnej są zielone.

Populus nigra 

Topola czarna, sokora

Kora

U młodych drzew jasna. Z wiekiem silnie bruzdowieje, ale na cieńszych pniach długo pozostaje jasna i gładka.

Uwaga na mieszańce !

mocno klinowate liście krótkopędowe

Duże guzowate narośla wskazują, że mamy do czynienia z topolą czarną.

Owoce

Topola czarna owocuje w czerwcu. Owocostany mają do 15 cm długości Torebki nasienne otwierają się 2 klapami zwykle pod koniec maja.

Kwiaty

Topola czarna zakwita około połowy kwietnia. Drzewa męskie na czerwono, a żeńskie - zielonkawożółto. Drzewa żeńskie zakwitają troszkę później.

Dodatkowe informacje

Na topoli czarnej, w przeciwieństwie do chociażby mieszańców euroamerykańskich, nie występuje jemioła.

Pąki kwiatowe topoli czarnej są charakterystycznie odgięte.

Pędy i pączki:

Na 2-3-letnich gałązkach są liczne krótkopędy, co zagęszcza koronę.

Długopędy są obłe (okrągłe), bez korkowatych żeber.

Pączki kwiatowe są mocno wygięte. Na drzewach męskich ich wielkość jest niewiele większa niż na osobnikach żeńskich (u topól euroamerykańskich różnica ta jest wyraźniejsza).

Ogonki na młodych liściach często są owłosione.

Budowa drzewa:

Budowa topoli czarnej, w przeciwieństwie do topól hybrydowych, jest bardzo naturalna. Gałęzie są swobodnie powykrzywiane i nie zwieszają się. Liczba przewodników może być różna, nie ma tu żadnej reguły. Cechą charakterystyczną dla topoli czarnej są guzowate narośla w dolnej części pnia i położone wyżej małe guzki. Pozwalają one na dość łatwą diagnozę. Należy jednak zaznaczyć, że spora część drzew jest ich pozbawiona.  

Zasięg geograficzny:

Topola czarna występuje w Europie Środkowej (P. nigra ssp. nigra), Zachodniej

(P. nigra ssp. betulifolia - podgatunek brzozolistny), Południowej i najbardziej północnym skrawku Afryki (P. nigra ssp. caudinia). W wersji klasycznej (P. nigra ssp. nigra) topola czarna występuje też na Syberii, gdzie dochodzi do 64 st. N i sięga po Jenisej. Topola czarna występuje też w Ukrainie w dolinach rzek płynących przez suche stepowe obszary, w Małej Azji oraz na Kaukazie. Jej naturalny zasięg nie obejmuje całej Północnej Europy. W Polsce występuje wszędzie z wyjątkiem pn.-zach. i pn.-wsch. skrajów (Bugała 1973).

Pochodzenie:

Topola czarna jest rodzimym gatunkiem.

Występowanie:

Topola czarna w naturze porasta nadrzeczne łęgi, rosnąc wraz z wierzbami i topolą białą oraz szarą. W zieleni miejskiej nie jest często spotykana. Topole czarne łatwo się rozsiewają opanowując różnego rodzaju obszary, w tym nieużytki. Należy jednak przypuszczać, że pomimo podobieństwa w liściach mogą one mieć pochodzenie mieszańcowe, ponieważ znacznie liczniejsze topole kanadyjskie (euroamerykańskie) wzajemnie się zapylają i mogą otrzymywać pyłki chociażby od topól czarnych, jednak powstanie wtedy tzw. mieszaniec spontaniczny. Brak klinu u podstawy liści wczesnych, czy mocne zaczerwienienie pojawiających się liści świadczy, że mamy do czynienia

z mieszańcem, a nie z prawdziwą, "czystą" topolą czarną.

Liście

Na krótkopędach liście rombowate, z klinem u podstawy, tępo ząbkowanym
brzegiem i długim spiczastym wierzchołkiem.

Na długopędach liście znacznie szersze (ich szerokość przewyższa długość), podstawa najczęściej łagodnie klinowata, brzeg podobny, wierzchołek krótszy.

Topola czarna wypuszcza liście późno (około przełomu kwietnia/maja). W przeciwieństwie do topól kanadyjskich, młode liście są czysto zielone. Ogonki liściowe na młodych liściach są często owłosione.

Topola czarna bywa mocno atakowana przez rdzę. Pierwsze rdzawe plamy pojawiają się już często w lipcu i powoli zaczynają opanowywać całe drzewo. W efekcie liście nie przebarwiają się tak jak powinny (drzewa zdrowe są wybarwione na złocistożółto) i przedwcześnie opadają. Drzewa, które są zaatakowane najsilniej, mogą wypuszczać świeże liście.

Liście

Na krótkopędach liście rombowate, z klinem u podstawy, tępo ząbkowanym
brzegiem i długim spiczastym wierzchołkiem.

Na długopędach liście znacznie szersze (ich szerokość przewyższa długość), podstawa najczęściej łagodnie klinowata, brzeg podobny, wierzchołek krótszy.

Topola czarna wypuszcza liście późno (około przełomu kwietnia/maja). W przeciwieństwie do topól kanadyjskich, młode liście są czysto zielone. Ogonki liściowe na młodych liściach są często owłosione.

Topola czarna bywa mocno atakowana przez rdzę. Pierwsze rdzawe plamy pojawiają się już często w lipcu
i powoli zaczynają opanowywać całe drzewo. W efekcie liście nie przebarwiają się tak jak powinny (drzewa zdrowe są wybarwione na złocistożółto) i przedwcześnie opadają. Drzewa, które są zaatakowane najsilniej, mogą wypuszczać świeże liście.

Oprócz topoli czarnej często spotyka się łudząco do niej podobne osobniki mieszańcowe. Aby zweryfikować, czy mamy do czynienia z topolą czarną, czy z mieszańcem, należy zwracać szczególną uwagę na kształt liści i barwę podczas ich rozwoju. U topoli czarnej liście na krótkopędach mają podstawę klinowatą, natomiast u mieszańca - mniej lub bardziej zaokrągloną. Dodatkowo rozwijające się liście topoli czarnej są zielone. U mieszańców powinny być wyraźnie zaczerwienione. Przy identyfikacji rzeczą najważniejszą jest kształt liści wczesnych (krótkopędowych).

Obecność jemioły wskazuje na mieszańca, zaś guzowatych narośli - na topolę czarną.